Geschiedenis

Sinds de tijd van de VOC worden papegaaien gehouden als huisdier. In die tijd werden nagenoeg alle papegaaien geïmporteerd uit het wild. Het was gebruikelijk om deze vogels aan een ketting op een stok te houden. Dit was tot ver in de 20ste eeuw de praktijk. In de loop der tijd is er echter meer en meer informatie beschikbaar gekomen over papegaaiachtigen.  Deels uit studies naar wilde vogels maar ook door het observeren van dieren in gevangenschap. Met steeds meer soorten papegaaien werd gekweekt in gevangenschap en er kwam ook aandacht voor de intelligentie van deze vogels met hun behoeften aan fysieke en mentale prikkeling. De papegaai met een ketting aan zijn poot verdween en  daarvoor in de plaats kwamen kooien en volières al dan niet voorzien van gedragsverrijkende materialen. Tegenwoordig zijn er uitgebreide webshops gevuld met speelgoed, kan er gekozen worden uit tientallen (zo niet honderden) merken en typen voeding en is het mogelijk om een boekenkast te vullen met literatuur over papegaaien en parkieten. Het is dan ook niet gek dat in de jaren 90 door een select groepje mensen een nieuw hoofdstuk werd begonnen in het houden van papegaaien. Met name in de USA gingen papegaaienhouders experimenteren met het zogenoemde Free Flight, het loslaten van papegaaien (met het doel ze fysieke inspanning te gunnen door het gebruik van hun vleugels) maar ze daarna ook weer terug te doen laten komen. Dit was iets wat al meer werd gedaan door dierentuinen en professionals in diertraining maar voor particulieren was dit nieuw. Ook in Nederland werd het begrip Free Flight geïntroduceerd. Voor het eerst  duidelijk zichtbaar in 2011 toen de Amerikaan Chris Biro door Arian Paans naar Nederland werd gehaald om hier een seminar te geven over het opleiden van papegaaien voor Free Flight.

Het is de methode van Chris Biro die de basis heeft gelegd voor waar Free Flight in Nederland nu staat. Op dit moment zijn er in Nederland enkele tientallen mensen die actief hun papegaaien laten vliegen. Een handjevol van deze mensen heeft hun vogels gekocht bij Jan van der Schilt. Jan, die deelnam aan het seminar in 2011, heeft nu voor een aantal jaren zijn eigen kweek blauwgele ara’s opgeleid voor Free Flight alvorens ze te verkopen aan de nieuwe eigenaren. Deze nieuwe eigenaren zijn actief met hun vogels blijven vliegen en hebben zo bijgedragen aan het verspreiden van het idee en het enthousiasme. In 2017 verkocht Jan een blauwgele ara die de naam Freddy had gekregen aan Nick Buitendijk. Freddy was door Jan Free Flight opgeleid en Nick ging ook met groot plezier met het trainen van Freddy door. Een van de dingen die Nick deed was het via Facebook delen van zijn ervaringen met Freddy. Al snel kreeg Freddy een groot aantal volgers op Facebook en Nick kwam zelfs  met zijn vogel Freddy in de krant. Hierdoor ontstond ook het contact tussen Arian en Nick waardoor ook Arian weer ging vliegen met zijn blauwgele ara Yellow. Zowel Arian als Nick deelden actief foto’s en video’s van hun vrij vliegende vogels via social media. Dit alles werd enthousiast ontvangen door vogelliefhebbers. Echter er bleek ook een wervend effect van uit te gaan. Nick en Arian werden overspoeld door mensen met vragen die zelf hun eigen papegaai op wilden leiden voor Free Flight. Door ervaring kwamen ze er snel achter dat het begeleiden via internet niet mogelijk is en dat zelfs tot gevolg zou kunnen hebben dat mensen hun vogel zouden gaan verliezen. Hun stelregel werd al snel: Free Flight is als autorijden, je leert het alleen met een instructeur naast je die ingrijpt als het mis dreigt te gaan. In samenwerking met Jan v/d Schilt werd een idee geboren. De Free Flight Academie!